*

 

شعر، 

تمام این قلاب های نامرئی است که به سوی خواهش هایم پرتاب کرده ام و  

                                                                   خالی و غمگین به سویم باز گشته اند 

یکی در گوشم فرو رفته

چند تا در سر انگشتانم

و یکی

لبانم را به هم دوخته است.

نظرات 1 + ارسال نظر
دانیال 24 آذر 1389 ساعت 12:54 ق.ظ http://longfeet.blogfa.com

های :
بانو شوخی نکن
چشم خسته . . بسته میشود
قلب خسته. . . می ایستد

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد